Ik had in een vorig bericht al aangekondigd dat ik nog wat berichten zou over het resultaat van de notenazijn. Bij deze dan…
De notenazijn is heel goed geslaagd. Het levert een prachtig roodbruine azijn op, die een mooie geur heeft en een heerlijke notensmaak mee brengt. Zeker een meerwaarde voor een salade! Deze gaat dus absoluut in onze collectie blijven. De enige aanpassing die ik nog wil onderzoeken is of ik de witte wijn azijn ga vervangen door de appelciderazijn van biologische appels. Witte wijn azijn is toch net even iets vlakker van smaak en mogelijk komen daarin de noten beter tot hun recht, maar aangezien ik meer appelazijn maak en kan maken – we hebben meer appelbomen in de buurt dan druivenstruiken – wordt het met de appelciderazijn toch meer een streekproduct.
Tweede poging gewaagd met het Sharonfruit (of is het de sharonfruit??). Alle lessen van de vorige keer meegenomen in deze opzet en daarmee heb ik uiteindelijk een goede azijn verkregen. Zuur is het zeker! Sharonfruit heeft een overweldigende hoeveelheid suikers, maakt dus een sterke wijn en levert dus ook behoorlijk wat zuur. Maar na het verwijderen van al die suikers blijft er van de smaak van de vrucht eigenlijk maar weinig over. Voor een basisazijn is het dus zeker een goede basis, maar voor een smakelijke bijzondere azijn om een salade op te frissen is het toch minder geslaagd.
Of het dus een blijvertje is weet ik nog niet, maar als toevoeging voor fruit wat zelf (te) weinig suiker heeft om een aantrekkelijke azijn te maken is het zeker een optie!
JIPPIE, we zijn een stapje verder! Dit ontving ik vandaag:
“We mogen je feliciteren! Jouw product wordt namelijk op donderdag 12 april 2018 geproefd door de vakjury van Amsterdam Food Pitch. Je maakt dus kans op een plek in die felbegeerde finale én op de titel Lekkerste product van 2018!”
We zijn met onze tomatenazijn een ronde verder gekomen in de Amsterdam Food Pitch. We hopen dat we de vakjury kunnen bekoren met ons product. De prijs levert natuurlijk een hele berg meer bekendheid en dat kunnen we zeker gebruiken!
Wij doen mee met de Amsterdam Food Pitch van de Amsterdamse groothandel De Kweker. De Kweker maakt zich al 50 jaar sterk voor innovatieve producten van startende producenten. Daar voelden wij ons wel door aangesproken!
We gaan voor de winst met onze Tomatenazijn van biologische tomaten.
Vandaag druk bezig geweest met het klaarmaken van onze Appelazijn van de Muyehof voor in de kerstpakketten, samen met de olijfolie van Villa Boschetto en nog veel meer andere lekkere dingen. Dat wordt genieten voor de ontvangers!
6 september 2018 op de culinaire streekmarkt in Yerseke. Een gezellig kleine markt rondom de kerk in Yerseke. Daar werd voor het eerst de mosterd verkocht en hadden we ook voor het eerst onze moesazijnen bij ons op de kraam staan.
Door de verhuizing van het bedrijf moet ik een geheel nieuwe kring om me heen bouwen. Niet alleen op zoek naar nieuwe afnemers, maar ook op zoek naar nieuwe leveranciers van de mooiste en lekkerste fruitsoorten. Want alleen de mooiste en lekkerste soorten kunnen natuurlijk de beste eindproducten opleveren.
Na wat rondkijken was ik al een aantal keren tegen de naam van Fruitbedrijf De Ring aangelopen, een biologisch dynamische fruitteler in Zeeland, maar in mijn beleving was het bedrijf toch nog een eindje weg van Goes. Op een avond toch maar eens de stoute schoenen aangetrokken en een mail gestuurd. Al snel kreeg ik een enthousiaste telefonische reactie en de afspraak was al snel gemaakt.
Wat blijkt…. ligt het maar een 10 kilometer verderop een een klein Zeeuws dorpje, Oud Sabbinge. Dus midden in het plukseizoen een bezoekje gebracht aan het bedrijf, waar ze alle tijd voor ons hadden. Een rondleiding door de fruitgaard, een schat aan informatie en een nieuwe uitdaging rijker gingen we weer op huis aan.
Nieuwe uitdaging
De Nieuwe uitdaging betrof een grote bak met Rode kruisbessen, vanuit de diepvries. Of ik daar eens van kon proberen om iets te maken. Da’s voor ons natuurlijk niet te veel gevraagd. Min of meer ons dagelijks werk, toch? Dus al snel aan de gang en zie hier de eerste resultaten!
Gestampte rode kruisbessen voor verdere verwerking
Het doel was om Rode kruisbessenazijn te maken, maar om eerst een idee te krijgen war het zou opleveren zijn we begonnen met Rode kruisbessenmoesazijn. Hieronder het resultaat.
Even een update over de ontwikkeling van de notenazijn. De azijnmoeder kwam maar moeizaam op gang. Dus de noten hebben in eerste instantie een hele tijd in de witte wijn rondgezwommen. Uiteindelijk kon de moeder toch een soort van overwinning claimen, hoewel het lang geduurd heeft. Mogelijk door de natuurlijke schimmelwerende stoffen die de walnoot zelf aan maakt.
Een tweede ‘maar’ van deze werkwijze is dat de noten aan de oppervlakte drijven. Dat is over het algemeen DE oorzaak van een schimmelinfectie. Tot op heden is die van de noten weg gebleven, maar een volgende keer moet dit toch echt anders! Conclusie… aanpassen van een recept naar eigen idee kan soms voordelen opleveren, maar soms is eigenwijs zijn niet altijd handig. Een eventuele vervolgpoging zal twee aanpassingen opleveren.
Geen witte wijn gebruiken, maar toch gewoon al kant en klare witte wijnazijn
Een hulpmiddel toevoegen om te zorgen dat de noten niet meer naar de oppervlakte kunnen om zo het risico van een infectie te verminderen.
Het resultaat? Tja, dat weet ik nog niet. De witte wijn is nog niet geheel omgezet naar azijn, dus dat is nog even afwachten.
Afgelopen vrijdag 16 juni een presentatie gehouden over azijn maken bij het wijnmakersgilde uit Kapelle. Normaal is azijn voor hen een teken dat het proces mislukt is, maar ik hoop dat ik ze heb kunnen laten zien dat azijn maken net een zelfde ambacht is als wijn maken. En dat zo een mislukt product mogelijk volgende keer met andere ogen bekeken wordt! Azijn maken is immers ook fermenteren, dus pas geheel in hun lijfspreuk “Luctor et fermento”.
Gisteren was het Middeleeuws Festival rondom Slot Oostende in Goes. Daar stonden wij samen met Het Goeser Brouwhuis in een kraam op het marktje in de Singelstraat tussen de twee kerken. De dag bracht redelijk mooi weer, zeker voor een festival. Alleen voor onze plek waaide het eigenlijk net iets te hard. Soms hielden we ons hart vast of de kraam zou blijven staan. Tegenover ons een aantal kramen met oud Hollandse kinderspelen, naast ons een aantal andere kramen met diverse producten. Door een groep vrijwilligers in middeleeuwse kledij kreeg het geheel snel sfeer.
Ons uitzicht van achter de kraam over de Singelstraat
Mede van Het Goeser Brouwhuis
Vooral de Mede van Het Goeser Brouwhuis was een succes op onze kraam. Naast het kopen van een fles van één van de vijf smaken mede kon je ook een proeverij van de verschillende soorten mede doen. Van Aceto di Metri boden we diverse soorten azijn aan, maar onze verkooptoppers waren de diverse proefpakketjes met 4 verschillende soorten azijn.
Onbekend maakt onbemind, totdat…
Het leukste van die markten zijn vaak toch de contacten met de klanten. Ook deze keer verbaasde het ons weer hoe weinig de Nederlanders doen met azijn en hoe weinig weet ze er van hebben. Ook de mede kenden ze niet, maar dat verbaasde ons dan weer minder. Dat was nu juist de voornaamste reden om deel te nemen aan het festival en een proeverij aan te bieden. Van de kraambezoekers die eerder al de mede van collega’s van Het Goeser Brouwhuis dronken – veelal gekocht bij fantasy festivals – kregen we lovende kritieken en werden we beschouwd als een goede aanwinst in de markt van de mede.
Wat ons betreft een geslaagde dag, een geslaagd Middeleeuws festival en zeker een herhaling waard. Voor zover wij gehoord hebben volgend jaar op tweede pinksterdag weer! Zet maar vast in de agenda: 19 mei 2018, Singelstraat in Goes. Tot Dan!