Vijgen – 8

Vijgenazijn

Na de pluk in Frankrijk hebben we de rijpe vijgen in kwarten gesneden. Het geheel gemengd met behoorlijk wat pecto enzym en met een theedoek afgedekt voor vier uur laten staan. De pecto enzym had goed zijn best gedaan, want uit de brokken vijg was een smeuïge drab ontstaan. Klaar om te gisten hebben we het over gegoten in een grote gistfles en een witte wijn gist toegevoegd die ook wat extra smaak produceert.

De Vijgenazijn heeft nog even staan gisten toen we thuis waren, maar heb ik daarna door de pers gehaald tot een soort vijgenwijn., waarna ik hem aangezuurd heb met de Vijgenazijn 1.0 uit mijn eerdere blog (Vijgen – 2) en een azijnmoeder uit de appelazijn heb toegevoegd. Zo kon ie weer een paar maanden staan.

De moeder kwam al snel op gang en binnen een paar weken stond er al een dikke moeder van zeker een centimeter op het oppervlak van de vijgenwijn. Door wat verschuiven van de azijnen na ruim twee maanden zakte de moeder naar de bodem. Niet zo een probleem want als het nodig is ontstaat er snel genoeg wel weer een nieuwe. Door het uitblijven van de groei van een nieuwe moeder heb ik de azijn gefilterd en op fles gedaan. De geur is overduidelijk van vijg, de smaak overigens ook, maar wel met een behoorlijk zuurtje. Zeker een geslaagd product!

Vijgen – 5

Een klein weekje meditatief vijgen plukken en verwerken

Gelukkig klaarde het weer de dagen erna zienderogen op tot een strak blauwe hemel met een blakerend zonnetje. De vijgenpluk werd een waar genot wat achteraf gezien een soort meditatieve uitwerking had. Doordat er eigenlijk maar een beperkte taak op de agenda stond, die binnen een dag makkelijk uit te voeren was, konden we heerlijk rustig ons gang gaan. In de ochtend een lading vijgen plukken en die in de middag tot iets moois verwerken.

20160919_133643
Je kunt de boom in!

Dat plukken was geen sinecure. Vijgen lokken insecten door een soort melk af te geven. Wit sap wat ook vrij komt als de vrucht geplukt wordt. Het sap is echter een behoorlijk plakkerig goedje, dus met de oudste kleding steeds op de ladder de boom in.

Maar de dagelijkse oogst mocht er zijn!

20160921_112042
Vijgenoogst van één ochtendje plukken

Voor een deel van de recepten moesten we nog op pad om in bij Franse buurtGrootgrutter te kijken wat ze ons voor ingrediënten konden leveren. Overigens meteen de aanbiedingen van witte en rode wijn mee genomen voor het verwerken in de andere azijnen thuis. Voor dat soort prijzen krijg je het niet in Nederland! Zo kwamen we ook weer nieuwe mogelijkheden tegen die riepen om uitvoering. Een lokale vijgenwijn met op het etiket de ingrediënten. Dat konden we niet zomaar aan ons voorbij laten gaan.

dsc_1206
Lokale vijgenwijn

Uiteindelijk hadden we na een weekje heerlijk genieten een pracht van een oogst met een grote verscheidenheid aan vijgenproducten.

  • Vijgenazijn
  • Vijgenazijn op zijn Frans, ofwel Vinaigre avec pulpe de Fique
  • Vijgenmosterd
  • Vijgen op rode wijn
  • Vijgenlikeur
  • Vijgenwijn

Vijgen – 4

Onderweg naar ‘De’ vijgenboom in Frankrijk

Medio september was het dan zo ver. Het bezoek aan ‘De’ vijgenboom in Frankrijk. Met een tussenstop in Orleans waar we een bezoekje aan ‘Jeanne’ – of althans haar standbeelden – hebben gebracht.

Jeanne d'Arc
Jeanne d’Arc

De volgende dag binnendoor verder naar het zuiden. De snelweg hadden we inmiddels wel gezien en er liep een mooie RN die niet heel veel om, maar wel iets minder snel was. Het land wordt er wel een stuk aantrekkelijker door. Kleine dorpjes – helaas niet allemaal even pitoresk, want de nieuwbouw en de wat nieuwere steden bezitten ook in Frankrijk de uitstraling van ‘net uit de bouwmarkt ontsnapt’ – en her en der een kasteel of landhuis.

Het weer werd de twee dagen dat we onderweg waren langzaam minder en hoe dichter we bij het einddoel kwamen, hoe kouder en slechter het werd. Tot we de laatste kilometers door de mist onze weg moesten zoeken naar een ‘min of meer adres’, omdat het huis zelf niet echt een eigen adres leek te hebben. De post in Frankrijk begrijpt het vast, maar voor ons als Nederlanders – uit het meest aangeharkte land van Europa – was zo’n omschrijving toch niet echt een adres te noemen.
Aangekomen bij het huis was het daar in zuid Frankrijk medio september maar rond de 10 graden en door de mist bijzonder vochtig, waardoor de gevoelstemperatuur tot onder het vriespunt leek. De bewoners van het huis waren de dag ervoor aangekomen, maar door de koude dagen ervoor was het huis dermate afgekoeld dat de temperatuur binnen en buiten niet heel veel verschilde. En een oude woning met natuurstenen muren van gauw een halve meter warmt niet zo maar één, twee, drie op. Wij vreesde voor het ergste voor de komende dagen.

De vijgenboom stond er wel mooi bij, maar leek door het weer ook wel wat triest.

De vijgenboom links op de foto
De vijgenboom links op de foto

Vijgen – 3

Het was even spannend! Het koude voorjaar en de nog late nachtvorst had zijn invloed gehad op de vijgen. Maar 1 augustus kwam toch het verlossende bericht. Het ziet er naar uit dat de vijgenboom door de afgelopen mooie maanden met een inhaalrace is begonnen. De afspraak voor de pluk in september staat dus nog steeds!

vijgen-in-augustus

Hier de vijgen op 1 augustus…. Dat moet goed komen!

Vijgen – 2

De afspraak om van vijgen azijn te gaan maken stond min of meer sinds eind van 2015. Maar hoe zou dat nu gaan smaken? Ik had werkelijk geen idee en zoveel goede azijnwinkels kent Nederland nu ook weer niet om een vijgenazijn op de kop te tikken. Oil & Vinegar telt natuurlijk niet mee, dat is hier in huis als vloeken in de kerk! De manier waarop zij – althans hun Duitse leverancier – azijn maakt en het vervolgens aanvult met meer suiker dan er azijn in zit – waarschijnlijk om de onvolkomenheden te verdoezelen – is zeker niet mijn ding!! Ik maak en verkoop toch azijn, niet aangezuurde suiker. Als de klant mijn azijn in de dressing wat zoeter wil hebben kan de klant toch zelf wel beslissen of hij wat honing, suiker of een andere zoetmaker wil toevoegen. Maar laat ik er over ophouden, ze verkopen, dus schijnbaar is er vraag naar…

Even terug naar waar ik over begon, de vijgenazijn…
Toevallig liep ik in die dagen tegen een stevige aanbieding aan bij de plaatselijke grootgrutter. De vijgenjam moest schijnbaar uit de schappen en plaats maken voor een lucratiever product. Voor mij was dat een buitenkansje! Met 5 potten jam voor geen geld in mijn wagentje ging ik de winkel uit. Daar had ik mijn kans om te proberen een vijgenazijn te maken zonder dat ik de echte ingrediënten bij de hand had. De jam moest als surrogaat vrucht de verse vijgen vervangen. Alleen had ik me toch wat verkeken op de grote hoeveelheid te vergisten suiker in de jam. Daar moest een berg water bij om op zo’n 10% alcohol uit te komen! Die 5 potjes jam leverde wel zo’n 7 à 8 liter vijgenazijn op.

Vijgenazijn1_0
De eerst vijgenazijn van vijgenjam

Het geheel ging eind december 2015 van start met de eerste vergisting en zo’n half jaar later had ik mijn vijgenazijn. Het blijkt een héél behoorlijk zuurtje te hebben, maar door de grote hoeveelheid water zijn de vijgen toch wat verzopen geraakt. Ergens op de achtergrond is de smaak nog wel te vinden, maar onvoldoende om echt als goede azijn door te gaan. Ik heb hem omgedoopt tot de vijgenazijn 1.0

 

 

 

Vijgen – 1

12138462_750700081729535_8677295339848181450_oEind 2015 raakte ik in gesprek met een collega over haar “probleem”. Ze had in haar tuin een vijgenboom en maakte ieder jaar vijgenjam. Maar de boom leverde elk jaar zoveel vijgen dat er zulke grote hoeveelheden jam gemaakt konden worden dat ze het niet meer kwijt raakte. Zelfs niet meer door weggeven, want de familie had nog jam staan van de jaren daarvoor!
Mijn antwoord en oplossing: “Maar van vijgen kun je toch nog heel veel meer maken dan alleen jam!?!“. Ze wist dat ik altijd probeer van fruit de meest gekke dingen te maken, dus was ze bij mij ook aan het goede adres. Haar voorstel volgde direct: “Dan kom jij mij dat maar eens uitleggen volgend jaar als de nieuwe vijgen rijp zijn!“.

Afgelopen week ontving ik de mail: Half september verwacht ze dat de vijgen rijp zijn, of we dan langs willen komen voor de workshops 🙂
Daar zeggen wij natuurlijk geen “Nee” tegen!